Maselniczka (Suillus luteus)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Boletales
- Rodzina: Suillaceae (oleiste)
- Rodzaj: Suillus (Oily)
- Gatunek: Suillus luteus (Jaskier żółty)
- Inne nazwy grzyba:
- Prawdziwe masło
- Zwykła maselniczka
- Późne masło
- Jesienne masło
Synonimy:
Maselniczka żółta
Zwykła maselniczka
Maselniczka żółta
Późne masło
Jesienne masło
- Boletus luteus
- Boletopsis lutea
Żółta maselniczka (Suillus luteus) to naukowa nazwa najpopularniejszego rodzaju borowików. Słowo luteus w naukowej nazwie grzyba oznacza „żółty”.
Wzrost:
Jaskier żółty rośnie na glebach piaszczystych od końca maja do listopada w lasach iglastych. Owocniki pojawiają się pojedynczo lub najczęściej w dużych grupach.
Opis zewnętrzny
Kapelusz:
Czapka współczesna Tłusta (Suillus luteus) osiąga średnicę do 10 cm, wypukła, później prawie płaska z guzkiem pośrodku, czasem z zakrzywionymi krawędziami, czekoladowo-brązowawa, czasem z fioletowym odcieniem. Skórka jest promieniście włóknista, bardzo śluzowata i łatwo oddziela się od miazgi. Kanaliki początkowo jasnożółte, później ciemnożółte, przylegające do szypułki, długości 6-14 mm. Pory są małe, u młodych grzybów bladożółte, później jasnożółte, brązowawo żółte. Warstwa rurkowa przylegająca do nasady, żółta, pory początkowo białawe lub bladożółte, następnie żółte lub ciemnożółte, małe, zaokrąglone.
Noga:
Cylindryczny, lity, o wysokości 35–110 mm i grubości 10–25 mm, u góry cytrynowożółty, u dołu brązowawy i włóknisty wzdłużnie. Biały, zwiewny koc, który najpierw łączy nogę z brzegiem czapki, pozostawia na nodze kawałki w postaci czarno-brązowego lub fioletowego pierścienia. Powyżej pierścienia noga jest mączysta.
Miazga:
Kapelusz jest miękki, soczysty, lekko włóknisty na łodydze, początkowo białawy, później cytrynowożółty, rdzawobrązowy u nasady łodygi.
Proszek zarodników:
Brązowy.
Sprzeczanie się:
7-10 x 3-3,5 mikronów, elipsoidowate wrzecionowate, gładkie, jasnożółte.
Podobieństwo
Żółta olejarka jest bardzo podobna do czerwonej olejarki (Suillus fluryi), która wyróżnia się brakiem pierścienia na nodze. W niczym nie przypomina trujących grzybów.
Posługiwać się
Maselniczka żółta - Jadalny, smaczny grzyb drugiej kategorii, w smaku bardzo zbliżony do borowików. Lepiej jest zdjąć skórę z nasadki przed użyciem. Jest spożywany suszony, świeży, marynowany i solony. Pyszny i lekkostrawny grzyb. Nadaje się do przygotowywania zup, sosów i dodatków do dań mięsnych. Do marynowania.
Rozpowszechnianie się
Optymalna średnia dzienna temperatura owocnikowania olejarki wynosi + 15 ... + 18 ° C, ale zwykła olejarka nie reaguje silnie na wahania temperatury. Owocniki borowików pojawiają się zwykle 2-3 dni po deszczu, a silna rosa również stymuluje owocowanie. Na obszarach górskich borowiki mogą masowo rosnąć wokół kamieni, jest to spowodowane kondensacją wilgoci na powierzchni kamienia. Owocnikowanie ustaje w temperaturze -5 ° C na powierzchni gleby, a po przemarznięciu górnej warstwy o 2-3 cm nie wznawia się. Latem (na początku sezonu) borowik jest często uszkadzany przez larwy owadów, niekiedy udział nieodpowiednich borowików „robakowatych” sięga 70-80%. Jesienią aktywność owadów gwałtownie spada.
Jaskier żółty jest szeroko rozpowszechniony na półkuli północnej, preferuje umiarkowanie zimny klimat, ale występuje również na obszarach podzwrotnikowych, czasami jest przypadkowo wprowadzany przez ludzi do regionów tropikalnych, gdzie tworzy lokalne populacje na sztucznych plantacjach sosny.
W Rosji borowiki są szeroko rozpowszechnione w części europejskiej, na Kaukazie Północnym, na Syberii, na Dalekim Wschodzie. Owocnikuje częściej w dużych grupach.
Sezon czerwiec - październik, masowo od września.
Cechy grzyba:
Borowik szlachetny (Boletus edulis) wyprzedza borowik szlachetny pod względem zawartości tłuszczu i węglowodanów. Puszka olejku żółtego - Jeden z najpospolitszych gatunków grzybów jadalnych, pod względem plonu w lasach iglastych zajmuje pierwsze miejsce.