Muchomor (Amanita muscaria)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Amanitaceae (Amanitaceae)
- Rodzaj: Amanita (Amanita)
- Gatunek: Amanita muscaria (Amanita muscaria)
Amanita muscaria (łac. Amanita muscaria ) to trujący psychoaktywny grzyb z rodzaju Amanita, lub Amanita (łac. Amanita) z rzędu agaric (łac. Agaricales), odnosi się do podstawczaków.
W wielu językach europejskich nazwa „muchomor” pochodzi od starożytnego sposobu jej używania - jako lekarstwo na muchy, łaciński epitet pochodzi również od słowa „mucha” (łac. Musca). W językach słowiańskich słowo „grzyb” stało się nazwą rodzaju Amanita.
Amanita muscaria rośnie w lasach iglastych, liściastych i mieszanych, zwłaszcza w lasach brzozowych. Występuje często i obficie pojedynczo oraz w dużych grupach od czerwcowych do jesiennych przymrozków.
Kapelusz ma do 20 cm w ∅, najpierw kulisty , następnie płasko wypukły , jasnoczerwony, pomarańczowo-czerwony, powierzchnia jest usiana białymi lub lekko żółtymi licznymi brodawkami. Kolor skóry może mieć różne odcienie od pomarańczowo-czerwonego do jaskrawoczerwonego, jaśnieje z wiekiem. U młodych grzybów rzadko brakuje płatków na kapeluszu, w starych można je zmyć deszczem. Płytki czasami nabierają jasnożółtego odcienia.
Miąższ jest biały , pod skórą żółtawy, miękki, bezwonny.
Talerze są częste, wolne, białe, żółkną w starych grzybach.
Proszek zarodników jest biały. Zarodniki są elipsoidalne, gładkie.
Noga do 20 cm długości, 2,5–3,5 cm ∅, cylindryczna, bulwiasta u nasady, najpierw gęsta, potem pusta, biała, naga, z białym lub żółtawym pierścieniem. Guzowata podstawa nogi połączona z osłonką torebkową. Podstawa łodygi pokryta jest białymi brodawkami w kilku rzędach. Pierścionek jest biały.
Grzyb jest trujący. Objawy zatrucia pojawiają się po 20 minutach i do 2 godzin po spożyciu. Zawiera znaczną ilość muskaryny i innych alkaloidów.
Można go pomylić ze złotoczerwoną Russula (Russula aurata).
Amanita muscaria była używana jako środek odurzający i enteogen na Syberii i miała znaczenie religijne w lokalnej kulturze.