Metoda uprawy boczniaków ma swoje własne cechy. Grzyby te potrzebują dużo światła dziennego, dzięki czemu można je uprawiać nie tylko w szklarni, jak pieczarki, ale także bezpośrednio na otwartym polu. Wymaga to właściwej grzybni (grzybni) i drewna.
Do hodowli boczniaków najczęściej wykorzystuje się pniaki pozostałe po drzewach owocowych rosnących na tym terenie. Z wierzchołka pnia wycina się krążek o grubości 4-6 centymetrów, a nacięcie jest traktowane specjalną pastą. Jego warstwa powinna mieć od 5 do 8 milimetrów. Następnie nacięty dysk jest umieszczany na miejscu i przybijany z obu stron. Aby zapobiec wysychaniu i zamieraniu grzybni, pień przykrywa się trawą, gałęziami lub iglastymi gałęziami świerkowymi. Film również się do tego nadaje. Jeśli pogoda jest upalna, pień należy dodatkowo podlać czystą wodą. W maju lub czerwcu grzybnię należy przeszczepić, a jesienią można zebrać pierwszy plon. Grzyby pojawią się aż do nadejścia mrozów. Ale szczyt plonów nastąpi w drugim roku. Na pniu mogą rosnąć boczniaki, aż w końcu od czasu do czasu zapadnie się.
Shiitake jest hodowany w taki sam sposób jak boczniaki, które zostały omówione powyżej. Grzyb ten swobodnie czuje się w cieniu, w pobliżu fontann, źródeł, stawów i innych zbiorników wodnych. Nie szkodzi ogrodowi, więc mieszkańcy lata chętnie go uprawiają. Dość bezpretensjonalny, niesamowicie rośnie na kłodach lekko zanurzonych w wodzie, a nawet trocinach. Uwielbia ciepło, ale przeżywa w temperaturze + 4 stopnie, ale mrozy są dla niego destrukcyjne.
Shiitake smakuje bardzo dobrze, po ugotowaniu jego kapelusz pozostaje ciemny. Grzyb jest również ceniony ze względu na swoje właściwości lecznicze. Wspiera odporność człowieka, a przy długotrwałym stosowaniu w żywności jest nawet odporny na komórki rakowe.