Muchomor muchomor Vittadini (Saproamanita vittadinii)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Amanitaceae (Amanitaceae)
- Rodzaj: Saproamanita
- Gatunek: Saproamanita vittadinii (Amanita Vittadini)
Synonimy:
Agaricus vittadinii
Amanita vittadinii
Armillaria vittadinii
Aspidella vittadinii
Lepidella vittadinii
Lepiota vittadinii
Muchomor muchomor Vittadini (Saproamanita vittadinii) ma białą, rzadziej zielonkawą lub brązowawą czapkę o średnicy 4-14 cm Resztki narzuty są gęsto łuskowato-kłujące; łuski są zwykle zauważalnie uniesione ponad powierzchnię kapelusza z 4-6 kątową podstawą, zawsze pozostając w tyle za skórą na obwodzie. Talerze są białe, bezpłatne. Łodyga cylindryczna, biała, ciemniejsza zwężona w kierunku podstawy, z gładkim lub lekko prążkowanym pierścieniem. Brakuje pochwy. Chociaż młode grzyby są zamknięte we wspólnym volva, to jednak wraz z dalszym wzrostem u podstawy owocnika całkowicie zanika, jego ślady pozostają na powierzchni kapelusza i na całej długości nogi w postaci łusek. Na łodydze znajduje się gładki lub lekko prążkowany pierścień. Pochwa szybko znika i jest widoczna tylko u bardzo młodych osobników. Proszek zarodników jest biały. Zarodniki 9-15 x 6,5-11 mikronów, nieregularnie elipsoidalne, gładkie, amyloidowe.
LOKALIZACJA
Występuje w niektórych południowych i południowo-wschodnich regionach stepowych Rosji. Został znaleziony na chronionych dziewiczych stepach Ukrainy, w regionie Stawropola, na obszarach stepowych regionu Saratowa, w Armenii, Kirgistanie i innych miejscach. Występuje w Europie, charakterystyczny dla stosunkowo ciepłego klimatu: od Wysp Brytyjskich po Włochy, na wschód po Ukrainę. Istnieje wiele doniesień o znalezieniu muchomora Vittadini w Azji (Izrael, Zakaukazia, Azja Środkowa, Daleki Wschód), Ameryce Północnej (Meksyk), Ameryce Południowej (Argentyna), Afryce (Algieria). Rośnie na stepach leśnych, stepach, w pobliżu pasów leśnych.
W południowej Europie grzyb ten uważany jest za gatunek bardzo rzadki.
PORA ROKU
Amanita Vittadini rośnie od kwietnia do października na różnych glebach. Wiosna jesień.
PODOBNE GATUNKI
Podobnie jak śmiercionośne muchomory (Amanita verna), które mają wyraźną pochwę, są mniejsze i rosną w lesie. Można go również pomylić z białymi parasolami, co nie jest niebezpieczne.
JAKOŚĆ JEDZENIA
Młode grzyby są jadalne, smakują i pachną przyjemnie, ale ze względu na niebezpieczeństwo pomylenia ze śmiercionośnymi trującymi gatunkami, lepiej ich nie jeść. Ponadto grzyb jest bardzo rzadki. Prawdopodobnie z tego powodu jest czasami określany jako lekko trujący.