Czapka pierścieniowa (Cortinarius caperatus)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Cortinariaceae (pajęczyny)
- Rodzaj: Cortinarius (Webcap)
- Gatunek: Cortinarius caperatus (czapka obrączkowana)
- Inne nazwy grzyba:
- Bagno
- Pieczarki z kurczaka
- Grzyb turecki
Synonimy:
Bagno;
Pieczarki z kurczaka;
Podkładka jest biała;
Rosites jest matowy;
Turecki grzyb;
Rozites caperatus;
Cortinarius caperatus.
Rozpowszechnianie się:
Czapka obrączkowana to gatunek charakterystyczny przede wszystkim dla lasów górskich i podgórskich. W górskich lasach iglastych na glebach kwaśnych rośnie najczęściej od sierpnia do października. Zbiera się go z reguły w pobliżu jagód, niskich brzóz, rzadziej w lasach liściastych, pod bukiem. Najwyraźniej tworzy mikoryzę z tymi skałami. Grzyb ten rośnie w Europie, Ameryce Północnej i Japonii. Występuje na północy, na Grenlandii i Laponii oraz w górach na wysokości 2500 metrów nad poziomem morza.
Opis:
Czapka z pierścieniem jest bardzo podobna do pajęczyny i wcześniej była uważana za jedną z nich. Jego rdzawobrązowy proszek zarodników i brodawkowate zarodniki w kształcie migdałów są takie same jak w pajęczynach. Jednak czapka z pierścieniem nigdy nie ma woalu pająka (cortina) między łodygą a krawędzią kapelusza, ale zawsze jest tylko membrana, która po rozerwaniu pozostawia prawdziwy pierścień na łodydze. Na dole pierścienia wciąż wisi niepozorna filmowa pozostałość zasłony, tzw. Kaptur (osgea).
Czapka obrączkowana jest nieco podobna (głównie kolorem owoców) do niektórych gatunków norników (Agrocybe). Są to przede wszystkim nornik twardy (A. dura) i nornik wczesny (A. prhaesokh). Oba gatunki są jadalne, rosną obficie wiosną, czasem latem, najczęściej na łąkach, a nie w lesie, na trawnikach ogrodowych itp. Ich owocniki są mniejsze niż w kapeluszu obrączkowanym, kapelusz cienki, mięsisty, noga cienka włóknisty, pusty w środku. Wczesny nornik ma gorzki posmak mąki i zapach mąki.
Młode grzyby mają niebieskawy odcień i woskowaną, później łysą powierzchnię. Przy suchej pogodzie powierzchnia kapelusza pęka lub marszczy się. Płytki są przymocowane lub luźne, obwisłe, z nieco ząbkowaną krawędzią, początkowo białawe, potem gliniasto-żółte. Nogi 5-10 / 1-2 cm, białawe, z białawym błoniastym pierścieniem. Miąższ jest biały, nie przebarwiony. Smak jest grzybowy, zapach przyjemny, ostry. Proszek zarodników, rdzawobrązowy. Zarodniki są ochrowo-żółte.
Kapelusz ma kapelusz w kształcie pierścienia o średnicy 4-10 cm, u młodych grzybów jest jajowaty lub kulisty, a następnie spłaszczony, o barwie od glinożółtej do ochry.
Uwaga:
To bardzo wysokiej jakości grzyb, który można gotować na wiele różnych sposobów. Smakuje trochę jak mięso. W niektórych krajach jest nawet sprzedawany na rynkach.