Szary float (Amanita vaginata)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Amanitaceae (Amanitaceae)
- Rodzaj: Amanita (Amanita)
- Gatunek: Amanita vaginata (Grey float)
Synonimy:
Amanita muscaria
Amanitopsis vaginata
Szary pływak ( łac. Amanita vaginata ) to grzyb z rodzaju Amanita z rodziny Amanitaceae.
Kapelusz:
Średnica 5-10 cm, kolor od jasnoszarego do ciemnoszarego (często z tendencją do zażółcenia, spotyka się również brązowe okazy), kształt najpierw jajowato-dzwonkowaty, następnie płasko wypukły, wyciągnięty, z żebrowanymi krawędziami (blaszki prześwitujące), sporadycznie z dużymi kłaczkowatymi pozostałościami zwykłej narzuty. Miąższ jest biały, cienki, raczej kruchy, o przyjemnym smaku, bez szczególnego zapachu.
Talerze:
Luźne, częste, szerokie, czysto białe u młodych osobników, później lekko żółkną.
Proszek zarodników:
Biały.
Noga:
Wysokość do 12 cm, grubość do 1,5 cm, cylindryczna, wydrążona, u nasady poszerzona, z niepozornym kłaczkowatym nalotem, cętkowana, nieco jaśniejsza od kapelusza. Srom jest duży, wolny, koloru żółto-czerwonego. Brakuje pierścienia, co jest typowe.
Rozpowszechnianie się:
Szara pływaczka występuje wszędzie w lasach liściastych, iglastych i mieszanych, a także na łąkach od lipca do września.
Podobne gatunki:
Grzyb ten można łatwo odróżnić od trujących przedstawicieli rodzaju Amanita (Amanita phalloides, Amanita virosa) ze względu na jego wolny srom, żebrowane brzegi (tzw. „Strzały” na kapeluszu) i, co najważniejsze, brak pierścienia na łodydze. Szara pływaczka różni się od najbliższych krewnych - w szczególności od szafranowego (Amanita crocea) tym samym kolorem.
Pływak jest szary, forma jest biała (Amanita vaginata var. Alba) - forma albinosa spławika jest szara. Rośnie w lasach liściastych i mieszanych z obecnością brzozy, z którą tworzy mikoryzę.
Jadalność:
Grzyb ten jest jadalny, ale niewielu ludzi jest entuzjastycznych: bardzo delikatny miąższ (choć nie kruchy niż większość rusałek) i niezdrowy wygląd dorosłych osobników odstraszają potencjalnych klientów.
Uwagi:
Generalnie cała ta grupa grzybów amantytowych bez pierścienia, którą wielu wyróżnia jako odrębny rodzaj Amanitopsis, robi dziwne wrażenie: chciałoby się nazywać je „oswojonymi muchomorami”. Rzeczywiście - wszyscy zaczynają jako prawdziwie walczące muchomory - pięknie i bezkompromisowo. Następnie…
Jasne jest, z czym można je porównać. Ze specjalnymi muchami w paski, takimi jak osy. Bez niebezpieczeństwa - ale też bez uroku.