Zdjęcie i opis siniaka (Gyroporus cyanescens)

Siniak (Gyroporus cyanescens)

Systematyka:
  • Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae
  • Zamówienie: Boletales
  • Rodzina: Gyroporaceae (Gyropore)
  • Rodzaj: Gyroporus (Gyroporus)
  • Gatunek: Gyroporus cyanescens (siniak)
    Inne nazwy grzyba:

  • Gyroporus niebieski
  • Borowik niebieski

Synonimy:

  • Siniak

  • Borowik niebieski

  • Boletus cyanescens
  • Boletus constrictus
  • Leccinum constrictum
  • Suillus cyanescens
  • Suillus cyanescens
  • Leucoconius cyanescens

Siniak - Gyroporus cyanescens

Popularna nazwa „Stłuczenie” dokładnie oddaje zachowanie grzyba przy najmniejszym uszkodzeniu tkanek, niezależnie od tego, czy jest to skaleczenie, złamanie, czy tylko dotknięcie: zmienia kolor na niebieski. Zmiana koloru następuje szybko i bardzo wyraźnie, co pozwala niemal dokładnie odróżnić siniak od innych bolesnych.

Opis

Kapelusz : 4-12 cm, czasami do 15 cm średnicy. Początkowo wypukły, później szeroko wypukły lub czasami prawie płaski. Suchy, grubo szorstki lub czasami matowo łuszczący się, pokryty cienkimi włoskami. Słomkowy lub blado brązowawy, brązowawo-żółty. Po dotknięciu zmienia kolor na niebieski.

Hymenofor : rurkowy. Powierzchnia porów (rurek): od białej do żółtawej, słomkowej, po naciśnięciu natychmiast zmienia kolor na niebieski. Zawiera 1-3 okrągłe pory na 1 mm. Rury o głębokości do 18 mm.

Siniak - Gyroporus cyanescens

Noga : 4-12 cm długości, 1-3 cm grubości. Bardziej lub mniej płaski lub z lekkim zgrubieniem w środkowej części, może zwężać się w kierunku samego dna. U młodych okazów jest zakończona, z wiekiem w nogach tworzą się ubytki, u dorosłych jest praktycznie pusta. Noga jest wizualnie podzielona na dwie części: u góry, bezpośrednio pod czapką, jest lekka i gładka. Poniżej - w kolorze czapki, matowa, lekko owłosiona. Nie ma pierścienia, ale górna i dolna część nasadki są tak ostro oddzielone, że mimowolnie szukasz, gdzie jest pierścień.

Siniak - Gyroporus cyanescens

Miąższ : barwy białej do bladożółtej, kruchy, kruchy. Po przecięciu bardzo szybko zmienia kolor na niebieski.

Zapach i smak : grzyb słaby, czasem smak przyjemny, orzechowy.

Reakcje chemiczne : amoniak ujemny lub bladopomarańczowy na powierzchni kapelusza, negatywny do brązowawego na miąższu. KOH od ujemnego do pomarańczowego na powierzchni kapelusza, od ujemnego do brązowawego na miąższu. Sole żelaza na miąższu od oliwkowego do prawie czarnego.

Wydruk proszku zarodników : bladożółty.

Cechy mikroskopowe : Zarodniki o różnej wielkości, ale przeważnie 8-11 x 4-5 µm (często jednak tak małe jak 6 x 3 µm i tak duże jak 14 x 6,5 µm). Gładkie, płynące, elipsoidalne. Żółtawy w KOH.

Jadalność

Siniak jest jadalny. Jest używany suszony, marynowany i gotowany. Dane na temat smaku są sprzeczne: ktoś uważa, że ​​nie ustępuje borowikom, ktoś zauważa smak „bardzo przeciętny”.

Ekologia

Różne źródła wspominają o mikoryzie z gatunkami liściastymi i różnymi, np. Brzoza, kasztan, dąb. Istnieje nawet przypuszczenie o mikoryzie z iglakami, z sosną. Ale, jak zauważa Singer (1945), siniak rośnie „w lasach, a nawet na łąkach” i „najwyraźniej nie tworzy regularnie mikoryzy, przynajmniej nie wykazano preferencji dla żadnego drzewa leśnego, ponieważ czasami tworzą się owocniki wystarczająco daleko od dowolnego drzewa. "

Rośnie samotnie, w rozproszeniu lub w małych grupach, zwykle w glebie piaszczystej, szczególnie w glebie o zniszczonej strukturze (jezdnie, pobocza, parki itp.)

Sezon i dystrybucja

Lato i jesień. Grzyb jest dość rozpowszechniony w Ameryce, Europie, Rosji.

Uważany jest za gatunek rzadki. Siniak jest wymieniony w Czerwonej Księdze Rosji.

Uwagi

Według niektórych autorów Gyroporus cyanescens var. violaceotinctus różni się od var. cyanescens: Miąższ natychmiast zmienia kolor na niebieski do intensywnego fioletowo-niebieskiego bez przechodzenia przez fazę zielonkawo-żółtą. Według Bessette, Roody i Bessette (2000), odmiana zebrana w Północnej Karolinie w ogóle nie ma siniaków.

Siniak zawiera pigment Boletol, antybiotyk. Został odizolowany nie tylko od obicia, ale także od niektórych gatunków dębów.

W artykule oraz w galerii wykorzystano zdjęcia z pytań rozpoznawczych: Gumenyuk Witalij i inni.