Muchomor (Amanita verna)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Amanitaceae (Amanitaceae)
- Rodzaj: Amanita (Amanita)
- Gatunek: Amanita verna (Amanita muscaria (Amanita muscaria))
Inne nazwy:
Amanita muscaria
Wiosenny muchomor
Amanita muscaria rośnie w wilgotnych lasach iglastych i mieszanych w czerwcu - sierpniu. Cały grzyb jest biały.
HAT 3,5-10 cm ∅, pierwszy okrągły stożkowy , a następnie pół-rozproszonym , w
pośrodku, zagłębiony lub z guzkiem, z lekko karbowanym brzegiem, jedwabisty po wyschnięciu.
Miąższ jest biały, o nieprzyjemnym smaku i zapachu.
Talerze są częste, luźne, białe lub lekko różowawe. Proszek zarodników jest biały.
Zarodniki są elipsoidalne, gładkie.
Noga 7-12 cm, 0,7-2,5 cm ∅, wydrążona, cylindryczna, bulwiasta spuchnięta u nasady, włóknista, z łuszczącymi się łuskami. Volva jest luźna, w kształcie miseczki, pokrywa bulwiastą podstawę nogi o wysokości 3-4 cm. Pierścionek jest szeroki, jedwabisty, lekko prążkowany.
Grzyb jest śmiertelnie trujący.
Podobieństwo: z jadalnym białym pływakiem, od którego różni się obecnością pierścienia i nieprzyjemnym zapachem. Różni się od jadalnego białego parasola obecnością volvy, mniej twardą łodygą (w przypadku parasoli jest twardo włóknista) i nieprzyjemnym zapachem. Różni się od jadalnej volvarielli obecnością pierścienia, czystą białą czapką (szarawą i lepką w volvarielli) i nieprzyjemnym zapachem