Biała Volna (Lactarius pubescens)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (nieokreślona)
- Zamówienie: Russulales
- Rodzina: Russulaceae (Russula)
- Rodzaj: Lactarius (Miller)
- Gatunek: Lactarius pubescens (biała fala)
Sininoimy:
- Belyanka
- Volzhanka
Kapelusz białej fali:
Średnica kapelusza fali wynosi 4-8 cm (do 12), zagłębiona w środku, z mocno podwiniętymi brzegami, które rozwijają się w miarę dojrzewania grzyba. Z wiekiem wiele okazów nabiera kształtu lejkowatego, szczególnie w przypadku grzybów rosnących w stosunkowo otwartych miejscach. Powierzchnia kapelusza jest bardzo wełnista, zwłaszcza na brzegach iu młodych osobników; w zależności od warunków wzrostu kolor zmienia się z prawie białego na różowy, z ciemnym obszarem pośrodku; stare grzyby żółkną. Koncentryczne strefy na nasadce są prawie niewidoczne. Miąższ kapelusza jest biały, kruchy, wydzielający mleczny sok, biały i dość ostry.
Zapach jest słodkawy, przyjemny.
Płyty z falą białą:
Przylegające lub opadające, częste, wąskie, białe w młodości, następnie uzyskujące kremowy odcień; w starych grzybach są żółte.
Proszek zarodników:
Krem.
Noga z białą falą:
W falach rosnących w mniej lub bardziej otwartych miejscach jest bardzo krótki, 2-4 cm, ale okazy rosnące w gęstej i wysokiej trawie mogą osiągać znacznie większą wysokość (do 8 cm); grubość nogawki 1-2 cm, kolor białawy lub różowawy, dopasowany do czapki. U młodych osobników noga jest zwykle cała, z wiekiem staje się komórkowa i całkowicie pusta. Często jest zwężony w kierunku podstawy, zwłaszcza u okazów o krótkich nogach.
Rozpowszechnianie się:
Wilk biały występuje od początku sierpnia do końca września w lasach mieszanych i liściastych, tworząc mikoryzę głównie z brzozą; preferuje młode brzozowe lasy i obszary bagienne. W dobrym sezonie może pojawić się w zaroślach młodych brzóz w ogromnych ilościach.
Podobne gatunki:
Białą falę można pomylić tylko z najbliższym krewnym - różową falą (Lactarius torminosus). Ten ostatni wyróżnia się bogatym różowym kolorem kapelusza z wyraźnymi koncentrycznymi strefami oraz miejscem wzrostu (stare brzozy, miejsca suchsze) oraz sylwetką - biała fala jest bardziej przysadzista i gęsta. Jednak bardzo trudno jest odróżnić pojedyncze wyblakłe okazy różowej fali od białej fali i być może nie jest to szczególnie konieczne.
Jadalność:
Dobry grzyb nadający się do marynowania i marynowania ; niestety, biała fala jest chyba najbardziej żrącym ze „szlachetnych” mleczarzy, przewyższając tym wskaźnikiem nawet czarnego mleczarza (Lactarius necator), choć wydaje się! ... jakiś inny dobry grzyb (nie ma mowy o wartościach i skrzypcach). Praktyka pokazuje, że niewystarczająco ugotowane fale, nawet po sześciu miesiącach przechowywania w marynacie, nie tracą goryczy.