Łuskowaty polipor (Cerioporus squamosus)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (nieokreślona)
- Zamówienie: Polyporales
- Rodzina: Polyporaceae (Polyporous)
- Rodzaj: Cerioporus (Cerioporus)
- Gatunek: Cerioporus squamosus (łuskowaty Tinder)
Synonimy:
- Polyporus squamosus
- Melanopus squamosus
- Polyporellus squamosus
- Tłuczek
Kapelusz: średnica kapelusza od 10 do 40 cm Powierzchnia czapki jest skórzasta, żółta. Kapelusz pokryty jest ciemnobrązowymi łuskami. Na krawędziach czapka jest cienka, w kształcie wachlarza. W dolnej części czapka jest rurkowata, żółtawa. Początkowo czapka ma kształt nerki, a następnie staje się prostata. Bardzo gruby, mięsisty. U podstawy nasadka może być czasami lekko wciśnięta. Łuski umieszczone są na wieczku w symetrycznych okręgach. Miąższ kapelusza jest soczysty, gęsty i ma bardzo przyjemny zapach. Z wiekiem miazga wysycha i staje się zdrewniała.
Warstwa rurkowa: pory kanciaste, raczej duże.
Łodyga: gruba łodyga, często boczna, czasem ekscentryczna. Noga jest krótka. U podstawy nogawka jest ciemniejsza. Pokryte brązowymi łuskami. U młodych osobników miąższ nogi jest miękki, białawy. Wtedy staje się korkowy, ale zachowuje przyjemny aromat. Długość nogawki do 10 cm Szerokość do 4 cm W górnej części nogawka lekka, siateczkowa.
Hymenofor: porowaty, lekki z dużymi kanciastymi komórkami. Kapelusze rosną jak dachówka, w kształcie wachlarza.
Proszek zarodników: biały. Spory prawie białe, opadające wzdłuż szypułki. Z wiekiem warstwa zarodnikowa zmienia kolor na żółty.
Występowanie : Łuskowaty Tinder występuje na żywych i osłabionych drzewach w parkach i lasach liściastych. Rośnie w grupach lub pojedynczo. Owocowanie od maja do późnego lata. Promuje pojawienie się białej lub żółtej zgnilizny na drzewach. Rośnie głównie na wiązach. Czasami może tworzyć małe kolonie gromadzących się grzybów w kształcie wachlarzy. Preferuje lasy południowych regionów. Na środkowym pasie praktycznie nie występuje.
Jadalne: młode krzesiwo jest spożywane na świeżo, po ugotowaniu. Możesz również jeść marynowane i solone. Grzyby jadalne czwartej kategorii. Stare grzyby nie są spożywane, ponieważ stają się bardzo twarde.
Podobieństwo: wielkość grzyba, czarna podstawa łodygi, a także brązowe łuski na kapeluszu nie pozwalają na pomylenie tego grzyba z jakimkolwiek innym gatunkiem.
Film o łuszczącej się grzybie Tinder:
Uwaga: Wcześniej Scaly Tinder był małym grzybem z czapką pokrytą małymi łuskami. Wydaje się, że wszystko zbiegło się, a kolor i łuski, ale to był Tuberous Tinder, którego uważa się za młodszego brata dużego - Polyporus squamosus. Ten grzyb jest zupełnie niezwykły, leśny bohater.