Bezkształtne gniazdo (Nidularia deformis)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Agaricaceae (Champignon)
- Rodzaj: Nidularia (Nest)
- Gatunek: Nidularia deformis (bezkształtne gniazdo)
Synonimy :
Cyathus farctus
- Cyathus deformis
- Cyathus globosus
- Cyathody deformują się
- Granularia pisiformis
- Nidularia confluens
- Nidularia australis
- Nidularia microspora
- Nidularia farcta
Opis
Bezkształtne gniazdo rośnie zwykle w dużych skupiskach. Jego owocniki przypominają miniaturowe płaszcze przeciwdeszczowe. Ich średnica nie przekracza 1 cm; siedzące, początkowo gładkie, z wiekiem ich powierzchnia staje się szorstka, jakby „mroźna”; białawy, beżowy lub brązowawy. Pojedyncze okazy są zaokrąglone lub gruszkowate, rosnące w zwartych grupach są nieco spłaszczone bocznie.
Peridium (zewnętrzna skorupa) składa się z cienkiej, gęstej ściany i przylegającej do niej luźniejszej „filcowej” warstwy. Wewnątrz, w brązowawej śluzowatej matrycy, znajdują się soczewkowe perydiole o średnicy 1–2 mm. Są rozmieszczone swobodnie, bez mocowania do ściany perydium. Początkowo są lekkie, w miarę dojrzewania stają się żółtawo-brązowe.
Zarodniki z dojrzałych owocników rozprzestrzeniają się podczas deszczu. Od uderzeń kropel deszczu pęka cienkie, kruche perydium, a perydiole lecą w różnych kierunkach.
Następnie błona perydiolu zostaje zniszczona, a zarodniki są z niej uwalniane. Zarodniki są gładkie, szkliste, eliptyczne, 6–9 x 5–6 µm.
Ekologia i dystrybucja
Gniazdo bezkształtne - saprofit, rośnie na butwiejącym drewnie liściastym i iglastym. Zadowolona jest martwymi pniami i gałązkami, zrębkami i trocinami, starymi deskami, a także ściółką iglastą. Można ją znaleźć w składach drewna. Okres aktywnego wzrostu od lipca do późnej jesieni, w klimacie łagodnym można go spotkać nawet w grudniu.
Jadalność
Brak danych o jadalności.
Uwagi :
Pierwsze spotkanie z tym grzybem było tak niezapomniane! Czym jest ten cudowny cud, cudowny cud? Scena to mieszany las iglasty i miejsce w pobliżu leśnej drogi, gdzie przez jakiś czas leżała kupa kłód. Następnie wywożono kłody, było trochę wiórów, kora, w niektórych miejscach przyzwoita ilość trocin. To na tej korze i trocinach wyrasta, jasna barwa, nieco przypominająca likogalę - jeśli odwrócimy uwagę od koloru - lub mikro-śliskość - a potem powierzchnia pęka, a wewnątrz jest coś oślizgłego, a wypełnienie jest jak szklanka. Jednocześnie samo szkło - twarde, wyraźne - jest nieobecne. Projekt zostaje ujawniony, jak to idzie.