Łąka (Marasmius oreades)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Marasmiaceae
- Rodzaj: Marasmius (Negnichnik)
- Gatunek: Marasmius oreades (Łąka)
- Inne nazwy grzyba:
- Miód łąkowy
- Trawa łąkowa
- Łąka Marasmius
- Goździkowy grzyb
Inne nazwy:
Trawa łąkowa
Łąka Marasmius
Łąka
Goździkowy grzyb
Agaricus oreades
Opis zewnętrzny
Kapelusz:
Średnica kapelusza grzyba łąkowego wynosi 2-5 cm (zdarzają się również większe okazy), w młodości jest stożkowata, następnie otwiera się prawie do prostaty z tępym guzkiem pośrodku (stare wysuszone okazy mogą również przybrać kształt miseczki). Kolor w normalnych warunkach jest żółtawo-brązowy, czasami ze słabo widocznym podziałem na strefy; po wyschnięciu czapka często nabiera jaśniejszego, białawego koloru. Miąższ jest cienki, bladożółty, o przyjemnym smaku i silnym specyficznym zapachu.
Talerze:
Spadź łąkowa ma rzadkie płytki, od przylegających w młodym wieku do luźnych, dość szerokich, białawo-kremowych.
Proszek zarodników:
Biały.
Noga:
Wysokość 3-6 cm, cienka, włóknista, cała, bardzo twarda u dorosłych grzybów, koloru kapelusza lub jaśniejsza.
Rozpowszechnianie się
Agaric łąkowy występuje od wczesnego lata do połowy lub końca października na łąkach, ogrodach, polanach i obrzeżach lasów, a także wzdłuż dróg; owocuje obficie, często tworząc charakterystyczne pierścienie.
Podobne gatunki
Spadza łąkowa jest często mylona z drzewolubną colibią Collybia dryophylla, choć nie są one do siebie bardzo podobne - colibia rośnie wyłącznie w lasach, a jej płytki nie są tak rzadkie. Niebezpieczne byłoby pomylenie grzyba łąkowego z białawym mówcą, Clitocybe dealbata - rozwija się on mniej więcej w tych samych warunkach, ale jest wydalany przez dość częste opadanie talerzy.
Jadalność
Wszechstronny grzyb jadalny, odpowiedni również do suszenia i zup.
Uwagi
Być może w niektórych miejscach istnieje prawdziwy kult miodu łąkowego. Ludzie specjalnie biorą ze sobą nożyczki i wycinają kółka na polach, wycinając z trawy małe pachnące grzyby. Jestem gotów w to uwierzyć: nie bez powodu w literaturze jest tak wiele zaleceń dotyczących metody zbierania i przetwarzania tego nijakiego grzyba. Rzeczywiście, grzyb łąkowy jest z pewnością smaczny i pod każdym względem przyjemnym grzybem.
Moje wrażenie na temat tego przedstawiciela wspaniałej rodziny nie-węży było proste i jednoznaczne. Kiedyś zebrałem kilka z tych grzybów i dla celów naukowych położyłem je na liściu pod filiżanką, aby zobaczyć, jaki rodzaj proszku. Kilka godzin później otwieram - i po kapeluszach nie ma śladu, tylko kulka robaków wirująca ohydnie.