Szorstki parasol (Echinoderma asperum)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Agaricaceae (Champignon)
- Rodzaj: Echinoderma (Echinoderma)
- Gatunek: Echinoderma asperum (parasol szorstki)
- Inne nazwy grzyba:
- Lepiota ostro łuskowa
- Parasol ostro łuszczony
- Lepiota szorstka
Synonimy:
Parasol ostro łuszczony
Parasol nieczysty
Lepiota szorstka
Lepiota acutesquamosa
Lepiota aspera
Opis zewnętrzny
Czapka lepiota o ostrych łuskach ma najpierw kształt dzwonu, potem parasolki z wystającym guzkiem o średnicy 5–10 cm, ma kolor jasno rdzawobrązowy. Powierzchnia kapelusza pokryta jest piramidalnymi, szczeciniastymi, spiczastymi, dużymi łuskami, brązowawo-brązowymi, ciemniejszymi niż kolor kapelusza.
Płytki lepiota o ostrych łuskach są bardzo częste, wolne, szerokie, częste, białe, uciskane i brązowieją z wiekiem.
Noga lepioty o ostrych łuskach jest równa, 8-12 cm długości i 1-1,5 cm średnicy, cylindryczna z spuchniętą podstawą, gęsta, gładka u góry, jasna, żółtawobrązowa poniżej pierścienia, ochrowo-brązowa, włóknisto-łuskowata, u podstawy z brązowawo koncentryczną waga. Pierścień jest szeroki, cienki, przezroczysty, z oddzielonym woalem z pajęczyny, biały, kremowy, z brodawkami ochry na spodzie.
Miąższ jest biały, kruchy, o nieprzyjemnym zapachu i smaku.
Rozpowszechnianie się
Parasol ostro łuszczony rośnie od połowy sierpnia do końca września (masowo w pierwszej połowie września), w lasach mieszanych, na żyznej glebie, na zgniłych gruzach, przy drogach, poza lasem, w parkach, na trawnikach, pojedynczo iw grupach, nieczęsto. Występuje w Europie i Ameryce Północnej.
Jadalność
Parasol o ostrych łuskach jest uważany za niejadalny grzyb ze względu na nieprzyjemny zapach i gorzki smak (wywar o nieprzyjemnym żywicznym zapachu, a po schłodzeniu o słabym zapachu jagodowo-owocowym, po ugotowaniu wydziela zapach spalonego plastiku lub starego oleju rybnego, miąższ o średnim smaku).
Według niektórych zagranicznych źródeł jest śmiertelnie trujący.
Podobieństwo
Różni się od innych ziemskich lepiotów z naszych lasów rozmiarem i wygiętymi, wystającymi łuskami.