Zdjęcie i opis fioletowej czapki internetowej (Cortinarius violaceus)

Fioletowy czapeczka (Cortinarius violaceus)

Systematyka:
  • Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae
  • Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
  • Rodzina: Cortinariaceae (pajęczyny)
  • Rodzaj: Cortinarius (Webcap)
  • Gatunek: Cortinarius violaceus (fioletowa czapka)

Synonimy:

  • Agaricus violaceus L. 1753basonim
  • Gomphos violaceus (L.) Kuntze 1898

Czapka internetowa fioletowa

Fioletowa czapka (Cortinarius violaceus) to jadalny grzyb z rodzaju pajęczyny z rodziny webcap (Cortinariaceae).

Opis

Kapelusz do 15 cm w ∅, wypukły w kształcie poduszki , z zawiniętym do wewnątrz lub obniżonym brzegiem, w okresie dojrzałości płaski, ciemnofioletowy, drobno łuskowaty.

Płytki są przylegające z zębem, szerokie, rzadkie, koloru ciemnofioletowego.

Miąższ jest gruby, miękki, niebieskawy, blaknący do białego, o smaku orzechowym, bez większego zapachu.

Noga o wysokości 6-12 cm i grubości 1-2 cm, w górnej części pokryta drobnymi łuskami, u nasady zgrubienia bulwiaste, włókniste, brązowawe lub ciemnofioletowe.

Rdzawobrązowy proszek zarodników . Zarodniki 11-16 × 7-9 µm, migdałowate, grubo brodawkowate, rdzawo-kożuszkowe.

Talerze są rzadkie.

Jadalność

Mało znany grzyb jadalny .

Wymieniony w Czerwonej Księdze.

Do spożycia na świeżo, solone i marynowane.

Ale lepiej ich nie zbierać.

Rozpowszechnianie się

Występuje w lasach liściastych i iglastych, zwłaszcza w lasach sosnowych, w okresie sierpień-wrzesień.

Fioletowa czapeczka występuje w lasach iglastych i liściastych.

W Europie rośnie w Austrii, Białorusi, Belgii, Wielkiej Brytanii, Danii, Włoszech, Łotwie, Polsce, Rumunii, Słowacji, Finlandii, Francji, Czechach, Szwecji, Szwajcarii, Estonii i na Ukrainie. Występuje również w Gruzji, Kazachstanie, Japonii i Stanach Zjednoczonych. Na terytorium Rosji występuje w obwodach murmańskim, leningradzkim, tomskim, nowosybirskim, czelabińskim, kurganskim i moskiewskim, w Republice Mari Eł, na terytoriach krasnojarskim i primorskim.