Zdjęcie i opis Postia astringent (Postia stiptica)

Ściągające (Postia stiptica)

Systematyka:
  • Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Incertae sedis (nieokreślona)
  • Zamówienie: Polyporales
  • Rodzina: Fomitopsidaceae (Fomitopsis)
  • Rodzaj: Postia (Postia)
  • Rodzaj: Postia stiptica (robienie na drutach Postia)
    Inne nazwy grzyba:
  • Oligoporus ściągający
  • Oligoporus stipticus
  • Polyporus stipticus
  • Leptoporus stipticus
  • Spongiporus stipticus

Synonimy:

  • Oligoporus ściągający

  • Oligoporus stipticus
  • Spongiporus stipticus
  • Tyromyces stipticus
  • Polyporus stipticus
  • Leptoporus stipticus

Ściągające (Postia stiptica)

Zdjęcie: Natalia Demchenko

Ściągający słupek to bardzo bezpretensjonalny grzyb krzesiwa. Występuje wszędzie, zwracając uwagę na biały kolor owocników.

Grzyb ten ma również bardzo interesującą cechę - młode ciała są często wypatroszone, uwalniając krople specjalnego płynu (jakby grzyb „płakał”).

Postia astringent (Postia stiptica) to jednoroczny grzyb krzesiwa, ma średniej wielkości owocniki (chociaż niektóre okazy mogą być dość duże).

Kształt ciał jest inny: nerkowaty, półkolisty, trójkątny, muszlowy.

Kolor - mlecznobiały, kremowy, jasny. Krawędzie czapek są ostre, rzadziej tępe. Grzyby mogą rosnąć pojedynczo lub w grupach, rosną razem.

Miąższ jest bardzo soczysty i mięsisty. Smakuje bardzo gorzko. Grubość kapeluszy może dochodzić do 3-4 centymetrów, w zależności od warunków wzrostu grzyba. Powierzchnia ciał jest naga, a także z lekkim pokwitaniem. U dojrzałych grzybów na kapeluszu pojawiają się guzki, zmarszczki i szorstkość. Hymenofor jest rurkowaty (jak większość grzybów hubkowych), ma kolor biały, może z lekkim żółtawym odcieniem.

Sezon i siedlisko grzyba

Postia astringent (Postia stiptica) to grzyb bezpretensjonalny dla warunków swojego siedliska. Najczęściej rośnie na drewnie iglastym. Rzadko, ale mimo to na drzewach liściastych można znaleźć dzianinę Posttia. Aktywne owocowanie grzybów z tego rodzaju następuje od połowy lata do końca jesieni. Identyfikacja tego rodzaju grzyba jest bardzo prosta, ponieważ owocniki Postia ściągającego są bardzo duże i mają gorzki smak.

Posttia lepka owocuje od lipca do października włącznie, na pniach i martwych pniach drzew iglastych, w szczególności na sosnach, świerkach, jodłach. Czasami ten typ grzyba można spotkać na drewnie drzew liściastych (dąb, buk).

Jadalność

Ściągająca postia (Postia stiptica) jest jednym z mało zbadanych grzybów i wielu doświadczonych grzybiarzy uważa go za niejadalny ze względu na lepki i gorzki smak miąższu.

Podobne typy i różnice od nich

Głównym gatunkiem, podobnie jak w przypadku słupka ściągającego, jest pęknięty niejadalny trujący grzyb Aurantioporus. Ten ostatni ma jednak łagodniejszy smak i rośnie głównie na drewnie liściastym. Przeważnie złamane aurantioporus można zobaczyć na pniach osiki lub jabłoni. Zewnętrznie opisany typ grzyba jest podobny do innych owocników z rodzaju Tyromyces lub Postia. Ale inne odmiany grzybów nie mają tak lepkiego i zjełczałego smaku jak Postia stiptica.

Inne informacje o grzybie

Na owocnikach słupka często pojawiają się kropelki przezroczystej wilgoci, czasami białawej barwy. Proces ten nazywa się patroszeniem i objawia się głównie w młodych owocnikach.