Lyophyllum shimeji
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Lyophyllaceae (Lyophyllaceae)
- Rodzaj: Lyophyllum (Lyophyllum)
- Gatunek: Lyophyllum shimeji (Lyophyllum simeji)
Synonimy :
Hon-shimeji
- Tricholoma shimeji
- Lyophillum shimeji
Do niedawna uważano, że Shimeji Lyophyllum (Lyophyllum shimeji) występuje tylko na ograniczonym obszarze obejmującym lasy sosnowe Japonii i części Dalekiego Wschodu. Równocześnie z lasami, zwłaszcza iglastymi, występował odrębny gatunek Lyophyllum fumosum (L. dymny szary), niektóre źródła opisywały go nawet jako mikoryzowy czynnik tworzący z sosną lub świerkiem, zewnętrznie bardzo podobny do L. Dekastów i L. shimeji. Niedawne badania molekularne wykazały, że nie ma takiego odrębnego gatunku, a wszystkie znaleziska sklasyfikowane jako L. fumosum to albo L. Dekast (częściej), albo L. shimeji (Lyophillum simeji) (rzadziej, w lasach sosnowych). Tym samym na dzień dzisiejszy (2018) gatunek L. fumosum został zlikwidowany i jest uważany za synonim L.decastes,znacznie poszerzając siedlisko tego ostatniego, praktycznie „gdziekolwiek”. Otóż L.shimeji, jak się okazało, rośnie nie tylko w Japonii i na Dalekim Wschodzie, ale jest szeroko rozpowszechniony w całej strefie borealnej od Skandynawii po Japonię, aw niektórych miejscach występuje w lasach sosnowych umiarkowanej strefy klimatycznej. Różni się od L.decastes tylko większymi owocnikami o grubszych odnóżach, rosnących w małych agregatach lub osobno, wiążących się z suchymi lasami sosnowymi i na poziomie molekularnym.wzrost w małych agregatach lub osobno związany z suchymi lasami sosnowymi i na poziomie molekularnym.wzrost w małych agregatach lub osobno związany z suchymi lasami sosnowymi i na poziomie molekularnym.
Opis
Kapelusz: 4-7 centymetrów. W młodości jest wypukły, z wyraźnie zakrzywioną krawędzią. Z wiekiem wyrównuje się, staje się lekko wypukła lub praktycznie rozłożysta; w środku kapelusza prawie zawsze zachowany jest wyraźny szeroki, niski guzek. Skórka czapki jest lekko matowa, gładka. Gama kolorystyczna - w odcieniach szarości i brązów, od jasnoszarego brązu do brudnej szarości, może przybierać odcienie żółtawoszare. Na kapeluszu często dobrze dostrzegalne są ciemne plamki higrofanowe i promieniste paski, czasami może występować mały wzór higrofanowy w postaci „siatki”.
Talerze: częste, wąskie. Luźne lub lekko przylegające. U młodych osobników są białe, później ciemnieją do beżowych lub szarawych.
Noga: 3-5 cm wysokości i do półtora centymetra średnicy, cylindryczna. Biały lub szarawy. Powierzchnia jest gładka, może być jedwabista lub włóknista w dotyku. W wyrostkach utworzonych przez grzyby nogi są mocno ze sobą połączone.
Pierścionek, narzuta, volva: brak.
Miąższ: zwarty, biały, na łodydze lekko szarawy, zwarty. Nie zmienia koloru przy przecięciu i zerwaniu.
Zapach i smak: przyjemny, lekko orzechowy smak.
Proszek zarodników: biały.
Zarodniki: okrągłe do szeroko elipsoidalnych. Gładkie, bezbarwne, szkliste lub z drobnoziarnistą zawartością wewnątrzkomórkową, słabo amyloidowe. Z dużym rozmiarem, 5,2 - 7,4 x 5,0 - 6,5 mikronów.
Ekologia
Rośnie na glebie, ściółce, preferuje suche bory sosnowe.
Sezon i dystrybucja
Aktywne owocowanie następuje w sierpniu - wrześniu.
Lyophyllum shimeji rośnie w małych skupiskach i grupach, rzadko pojedynczo.
Ukazuje się w całej Eurazji, od archipelagu japońskiego po Skandynawię.
Jadalność
Grzyb jest jadalny. W Japonii Liophyllum shimeji, nazywany tam Hon-shimeji, uważany jest za przysmak grzybowy.
Podobne typy i różnice od nich
Stłoczony liofil (Liophyllum decastes) również rośnie w przerostach, ale te agregaty składają się ze znacznie większej liczby owocników. Preferuje lasy liściaste. Okres owocowania trwa od lipca do października.
Wiąz liofilowy (boczniak ostrygowaty, Hypsizygus ulmarius) jest również uważany za bardzo podobny w wyglądzie ze względu na obecność higrofanowych zaokrąglonych plam na kapeluszu. W boczniakach owocniki z bardziej wydłużoną łodygą i kolorem kapelusza są na ogół jaśniejsze niż u Lyophillum simeji. Jednak te zewnętrzne różnice nie są tak fundamentalne, jeśli zwracamy uwagę na środowisko. Boczniak nie rośnie na glebie, rośnie wyłącznie na martwym drewnie drzew liściastych: na pniakach i resztkach drewna zanurzonych w ziemi.
Inne informacje o grzybie
Specyficzna nazwa „Shimeji” pochodzi od japońskiej nazwy gatunku Hon-shimeji lub Hon-shimejitake. Ale faktycznie w Japonii pod nazwą „Shimeji” można znaleźć w sprzedaży nie tylko Lyophyllum shimeji, ale także np. Inny aktywnie uprawiany tam liofil - wiąz.
Zdjęcie: Wiaczesław