Zdjęcie i opis świni olchy (świnia Aspen) (Paxillus rubicundulus)

Olcha świnia (Paxillus rubicundulus)

Systematyka:
  • Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae
  • Zamówienie: Boletales
  • Rodzina: Paxillaceae (Piggies)
  • Rodzaj: Paxillus (Pig)
  • Gatunek: Paxillus rubicundulus (olcha (świnia osika))

Synonimy:

  • Paxillus filamentosus

  • Świnia osika

Olcha świnia (świnia Aspen)

Świnka olsza , zwana także osiką, jest gatunkiem dość rzadkim, z pozoru podobnym do świni chudej. Swoją nazwę zawdzięcza preferowaniu uprawy pod olszą lub osiką. Obecnie świnia olsza wraz ze świnią drobną zaliczana jest do grzybów trujących. Jednak niektóre źródła nadal są skłonne przypisywać to warunkowo grzybom jadalnym.

Opis .

Kapelusz : 5-10 cm średnicy, według niektórych źródeł do 15 cm, u młodych grzybów wypukły z wygiętym brzegiem, stopniowo spłaszcza się w miarę wzrostu, staje się rozległy lub nawet z zagłębieniem pośrodku, lejkowaty, z prostym (według niektórych źródeł falisty lub falisty ) krawędzi, czasami owłosione. Kolor kapelusza jest różny w odcieniach brązu: czerwonawo-brązowy, żółtawo-brązowy lub ochrowo-brązowy. Powierzchnia czapki jest sucha, wyczuwalna, aksamitna, duża aksamitna; lub może być gładki z wrastającymi lub opóźnionymi ciemnymi (czasem oliwkowymi), dobrze widocznymi łuskami.

Talerze : Pełzające, wąskie, średniej częstotliwości, z mostkami u podstawy, nieco nieregularne, często rozwidlone, żółtawe, ochrowe, nieco jaśniejsze u młodych grzybów, nieco ciemniejsze z wiekiem. Łatwo odczepia się od nasadki, ciemnieje przy najmniejszym uszkodzeniu (nacisku).

Noga : 2-5 cm (sporadycznie do 7), 1-1,5 cm średnicy, centralna, częściej nieco ekscentryczna, nieco zwężona w kierunku podstawy, cylindryczna, o powierzchni filcowej lub gładka, ochrowo-brązowa, kolor jak i czapka lub nieco jaśniejszy, nieco ciemnieje od nacisku. Nie pusty.

Miąższ : Miękki, gęsty, z wiekiem luźny, żółtawy, na rozcięciu stopniowo ciemnieje.

Zapach : przyjemny, grzybowy.

Proszek zarodników : brązowo-czerwony.

Świnka olchowa jest podobna do chudej świni, choć raczej trudno je pomylić, warto pamiętać, że w odróżnieniu od chudej świnia ma łuskowatą czapkę i bardziej żółtawo-czerwony odcień. Uderzająco różnią się również miejscem wzrostu.