Wspólna łuskowata (Pholiota squarrosa)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Strophariaceae
- Rodzaj: Pholiota (Scaly)
- Gatunek: Pholiota squarrosa (pospolita łuskowata)
- Inne nazwy grzyba:
- Łuskowaty wełnisty
- Łuskowate łuski
- Skala sucha
Inne nazwy:
Łuskowaty wełnisty
Łuskowate łuski
Skala sucha
Rozpowszechnianie się
Łuska rośnie od połowy lipca do początku października (masowo od końca sierpnia do końca września) w różnych lasach na martwym i żywym drewnie, na pniach, u nasady wokół pni, na korzeniach drzew liściastych (brzoza, osika) i rzadziej iglastych (świerki) , na pniakach i wokół nich, w grupach-pęczkach, koloniach, nierzadko, rocznie
Łuskowate (Pholiota squarrosa) - grzyby żyjące na drewnie, mogą być zarówno saprotrofami, jak i pasożytami. Młode owoce mają zasnówkę, która pęka później, a jej resztki mogą pozostać na brzegach kapelusza lub tworzyć pierścień na łodydze.
Płatek pospolity - Najpopularniejszy rodzaj płatków. Rośnie w Europie. Ameryka Północna i Japonia, występujące latem i jesienią na korzeniach, pniakach iu nasady pni buka, jabłoni, świerka. Jest to jadalny grzyb niskiej jakości, ponieważ jego miąższ jest twardy i ma gorzki smak. Kilka pokrewnych gatunków ma podobny kolor do zwykłej łuskowatości. Jesienią grzybiarze często mylą pospolite łuszczenie ze spadzią jesienną, jednak spadzi nie jest twarda i ma dużą łuskę.
Opis
Łuskowaty pospolity (Pholiota squarrosa) ma kapelusz o średnicy 6-8 (czasem do 20) cm, początkowo półkulisty, następnie wypukły i wypukły prostaty, z licznymi wystającymi spiczastymi, płaskimi, opóźnionymi dużymi łuskami w kolorze ochrowo-brązowym, ochrowo-brązowym na bladym -żółte lub jasnobrązowe tło.
Noga ma 8-20 cm długości i 1-3 cm średnicy, cylindryczna, czasem zwężona w kierunku podstawy, gęsta, solidna, jednokolorowa z nasadką, rdzawobrązowa u podstawy, z łuskowatym pierścieniem, nad nią gładka, lekka, poniżej - z licznymi koncentrycznymi otuleniami łuski w kolorze ochry.
Płytki: częste, cienkie, przylegające lub lekko opadające, jasne, żółtawo-brązowawe, brązowawe z wiekiem.
Sprzeczanie się:
Proszek z zarodników ochry
Miazga:
Gęsta, mięsista, biała lub żółtawa, według danych literaturowych noga jest czerwonawa, bez szczególnego zapachu.
Film o grzybie Scalychia:
Jadalność
Jadalny grzyb (według niektórych ekspertów, warunkowo jadalny, a nawet z jakiegoś powodu niejadalny) jest używany na świeżo (gotowany przez około 20 minut) w drugich daniach, lepiej smakuje solony i marynowany z przyprawami. Forma świerkowa smakuje trochę gorzko, lepiej ją posolić i marynować. Nogi zbiera się tylko z młodych grzybów z nieotwartym kapeluszem i żółtawym (nie brązowo-brązowym) miąższem.