Szary grzyb miodu blaszkowatego (Hypholoma capnoides)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Strophariaceae
- Rodzaj: Hypholoma (Gifoloma)
- Gatunek: Hypholoma capnoides (grzyb miodu blaszkowatego)
- Inne nazwy grzyba:
- Seroplat z fałszywej folii
- Miód makowy
- MAK
- Mak Gifoloma
- Gifoloma ochrowo-pomarańczowy
Synonimy:
Seroplat z fałszywej folii
Miód makowy
MAK
Mak Gifoloma
Gifoloma ochrowo-pomarańczowy
Grzyb miodowy seroplate (łac. Hypholoma capnoides ) to jadalny grzyb z rodzaju Hypholoma z rodziny Strophariaceae.
Czapka z grzybów seroplate:
Średnica 3-7 cm, od półkulistej u najmłodszych grzybów do wypukłej rozpostartej w okresie dojrzałości, często z resztkami prywatnej zasnówki wzdłuż brzegów. Sama czapka jest higrofilna, jej kolor silnie zależy od wilgotności: u suchych grzybów jest matowożółty z bardziej nasyconym środkiem, u mokrych staje się jaśniejszy, jasnobrązowy. Po wyschnięciu zaczyna rozjaśniać się symetrycznie od krawędzi. Miąższ kapelusza jest cienki, białawy, o słabym zapachu wilgoci.
Talerze:
Częste, przylegające, biało-żółtawe u młodych owocników, nabierając z wiekiem charakterystycznego koloru maku.
Proszek zarodników:
Brązowo-fioletowy.
Ogonek seroplatu:
5-10 cm wysokości, 0,3 - 0,8 cm grubości, cylindryczny, często zakrzywiony, z szybko zanikającym pierścieniem, żółty w górnej części, rdzawobrązowy w dolnej części.
Rozpowszechnianie się:
Grzyb szarego miodu blaszkowatego jest typowym grzybem drzewiastym. Jego owocniki rosną w pęczkach na pniakach i korzeniach ukrytych w ziemi. Rośnie wyłącznie w lasach iglastych, najczęściej na sosnach i świerkach, zarówno na nizinach, jak i wysoko w górach. Występuje szczególnie obficie w górskich lasach świerkowych. Grzyb miodowy jest szeroko rozpowszechniony w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Można go zbierać od wiosny do jesieni, a często w łagodne zimy. Rośnie jak "muchomor", w dużych skupiskach, spotykając się może nie tak często, ale dostatecznie obficie.
Podobne gatunki:
Kilka pospolitych gatunków z rodzaju Hypholoma, a także, w niektórych przypadkach, miód letni, jest podobnych do spadzi seroplatowej. Przede wszystkim jest to trująca pseudo-piana (hypholoma) siarkowo-żółta z żółto-zielonymi płytkami, wieczkiem z siarkowo-żółtymi krawędziami i siarkowo-żółtym miąższem. Następnie pojawia się pseudo-piana - ceglastoczerwona hypholoma (H. sublateriiium) o żółto-brązowych płytkach i brązowo-czerwonej czapce, rosnąca w pęczkach latem i jesienią w lasach liściastych i poza lasem, zwłaszcza na pniakach dębowych i bukowych. Nawet nie znając grzyba, tylko formalnymi znakami można odróżnić Hypholoma capnoides od siarkowo-żółtego grzyba (Hypholoma fasciculare): ten ma zielone płytki, a seroplastyczny jest makowo-szary. Zakorzeniony hypholoma (Hypholoma radicosum) wymieniany w niektórych źródłach jest moim zdaniem zupełnie inny.
Jadalność:
Szary miód blaszkowy ma reputację dobrego grzyba jadalnego . Moim zdaniem jest bardzo podobny do letniego grzyba; stare okazy nabierają stęchłego, surowego smaku.
Film o grzybie Seropilate:
Uwagi
Szarobrązowy grzyb miodowy - dobry grzyb jadalny wyróżnia się niebiesko-szarym, makowym kolorem talerzy, żółto-brązowym kapeluszem, białawym miąższem i przyjemnym smakiem.
Spadź seroplanowa była i pozostaje dla mnie „drugą spadzią letnią”. Kiedy nas przedstawiono, powiedzieli mi to - tutaj mówią, że jesteś kolejnym letnim grzybem, który rośnie na pniach sosny. Uwierzyłem, czego jednak nadal nie żałuję. Co? ..