Muchomor (Amanita regalis)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Amanitaceae (Amanitaceae)
- Rodzaj: Amanita (Amanita)
- Gatunek: Amanita regalis (Amanita muscaria)
Opis:
Kapelusz o średnicy 5-10 (25) cm, początkowo kulisty, z krawędzią dociśniętą do nogi, całość pokryta białymi lub żółtawymi brodawkami, następnie wypukłymi i wyprostowanymi, czasem z podniesionym żebrowanym brzegiem, z licznymi (rzadko w niewielkich ilościach) białawymi lub żółtawe płatki brodawkowate (pozostałości pospolitej narzuty), na żółto-ochrowym, ochrowo-brązowym tle do środka.
Płytki są częste, szerokie, wolne, białe, później żółtawe.
Proszek zarodników jest biały.
Noga ma 7-12 (20) cm długości i 1-2 (3,5) cm średnicy, początkowo bulwiasta, później - smukła, cylindryczna, poszerzona do podstawy guzka, pokryta białawym nalotem łomżykowatym, od spodu brązowawo-ochra, czasem z łuskami poniżej , wewnątrz solidna, później - pusta. Pierścionek jest cienki, opadający, gładki lub lekko prążkowany, często rozdarty, biały z żółtawym lub brązowawym brzegiem. Volvo - przylegające, brodawkowate, z dwóch lub trzech żółtawych pierścieni.
Miąższ jest mięsisty, kruchy, biały, bez szczególnego zapachu.
Rozpowszechnianie się:
Amanita muscaria jest szeroko rozpowszechniona od połowy lipca do późnej jesieni, aż do listopada, w iglastych lasach świerkowych i mieszanych (ze świerkiem), na glebie, pojedynczo iw małych grupach, rzadziej, częściej spotykana w regionach bardziej północnych i zachodnich
Ocena:
Amanita muscaria - uważany za trujący grzyb