Wspólna Ramaria (Ramaria eumorpha)
Systematyka:- Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Phallomycetidae (Veselkovye)
- Zamówienie: Gomphales
- Rodzina: Gomphaceae
- Rodzaj: Ramaria (Ramaria)
- Gatunek: Ramaria eumorpha (wspólna Ramaria)
Synonimy :
Inval's Horned
- Świerkowy róg
- Ramaria Invalii
- Clavaria invalii
- Clavariella eumorpha
Ramaria vulgaris to jeden z najpospolitszych gatunków grzybów rogatych w lesie. Silnie rozgałęzione, żółto-ochry owocniki rosną w małych grupach w zacienionych miejscach na martwej osłonie pod sosną lub świerkiem, czasem tworzą zakrzywione linie lub pełne "kręgi wiedźmy".
Opis
Owocnik ma od 1,5 do 6-9 cm wysokości i od 1,5 do 6 cm szerokości, rozgałęzione, krzaczaste, o smukłych, wyprostowanych gałęziach. Kolor jest jednolity, blada ochra lub ochra brązowa.
Miąższ : u młodych okazów delikatny, później szorstki, gumowaty, lekki.
Zapach : niewyczuwalny.
Smak : z lekką goryczką.
Proszek zarodników : ochra
Sezon i siedlisko
Lato-jesień, od początku lipca do października. Rośnie na ściółce w lasach iglastych, obficie, często corocznie.
Jadalność
Warunkowo jadalny (w niektórych podręcznikach - jadalny) grzyb słabej jakości, używany świeży po ugotowaniu. Aby pozbyć się goryczy, niektóre przepisy zalecają długie, 10-12 godzinne moczenie w zimnej wodzie, kilkakrotną zmianę wody.
Podobne gatunki
Grzyb jest podobny do żółtego Ramaria, który ma twardszy miąższ.
Jodła Feoklavulina (Phaeoclavulina abietina) w swojej odmianie ochry może być również bardzo podobna do Rogatik Intvala, jednak u Phaeoclavulina abietina miąższ szybko zielenieje po uszkodzeniu.
Uwaga:
Nazwa "Spruce Horn (Ramaria abietina)" jest wskazana jako synonim zarówno Ramaria Invalii, jak i Phaeoclavulina abietina, ale należy rozumieć, że w tym przypadku są to homonimy, a nie ten sam gatunek.
Zdjęcie: Vitaly Gumenyuk