Zdjęcie i opis borowika różnokolorowego (Leccinum varicolor)

Borowik (Leccinum Variicolor)

Systematyka:
  • Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae
  • Zamówienie: Boletales
  • Rodzina: Boletaceae
  • Rodzaj: Leccinum (Obabok)
  • Gatunek: Leccinum Variicolor (Boletus varicoloured)

lub

Wielobarwny obobok

Boletus wielokolorowy

Kapelusz:

Borowik ma wielobarwną skuwkę w charakterystycznym szarobiałym mysim kolorze, pomalowaną charakterystycznymi „kreskami”; średnica - od około 7 do 12 cm, od półkulistej, zamkniętej do poduszki lekko wypukłej; grzyb jest generalnie bardziej „zwarty” niż zwykły borowik, chociaż nie zawsze. Miąższ czapki jest biały, lekko różowy przy rozcięciu, o słabym przyjemnym zapachu.

Warstwa zarodnikowa:

Rurki są drobno porowate, u młodych grzybów jasnoszare, z wiekiem nabierają szaro-brązowego koloru, często pokrywają się ciemniejszymi plamami; po naciśnięciu może również zmienić kolor na różowy (a może, najwyraźniej, nie zmienić koloru).

Proszek zarodników:

Jasnobrązowy.

Noga:

10-15 cm wysokości i 2-3 cm grubości (wysokość nogi uzależniona jest od wysokości mchu, na który należy podnieść czapkę), cylindryczna, nieco pogrubiająca w dolnej części, biała, gęsto pokryta czarnymi lub ciemnobrązowymi smugowymi łuskami. Miąższ nogi jest biały, u starszych grzybów silnie włóknisty, u nasady odcięty, lekko niebieski.

Rozpowszechnianie się:

Borowik wielopostaciowy owocuje podobnie jak jego zwykły odpowiednik od początku lata do końca października, tworząc mikoryzę głównie brzozą; występuje głównie na terenach podmokłych, w mchach. Na naszym terenie występuje stosunkowo rzadko, rzadko się go widuje, aw południowej Rosji, sądząc po relacjach naocznych świadków, jest to dość zwyczajny grzyb.

Podobne gatunki:

Trudno zrozumieć borowiki. Same borowiki nie mogą tego zrobić. Zakładamy, że borowik różni się od innych przedstawicieli rodzaju Leccinum smugowatą barwą kapelusza i lekko różowawym miąższem. Jest jednak również borowik różowy (Leccinum oxydabile), dla którego w tym przypadku nie jest jasne, co robić, występuje całkowicie biały Leccinum holopus. Wyróżnienie borowika to nie tyle kwestia naukowa, ile estetyczna, o czym należy pamiętać, aby niekiedy znaleźć pocieszenie.

Jadalność:

Dobry grzyb, na równi z borowikami.

Uwagi

Zawsze miło jest dodać na stronie inny rodzaj borowików. Tym bardziej malowany. Rzadko spotykamy takie grzyby, że nawet na zdjęciach szkoda kroić. A kiedy nagle spotykasz takich ludzi na skraju bagna, w zaroślach miękkiego świeżego mchu, z jakiegoś powodu chcesz się tarzać z wyłupiastymi oczami, ponieważ nie jest jasne, co jeszcze z tym wszystkim zrobić.