Nie wszyscy o tym wiedzą, ale grzyby można zbierać nie tylko latem czy jesienią, ale o każdej porze roku. Oczywiście każdy sezon ma swój własny asortyment odmian. W rzeczywistości przynależność sezonowa jest kolejną podstawą klasyfikacji grzybów.
Letnia „rodzina” grzybów obejmuje te odmiany, które rosną wyłącznie latem (czyli od początku czerwca do połowy lub końca sierpnia). Cieszę się, że jest wśród nich sporo grzybów jadalnych. Są to grzyby, płaszcze przeciwdeszczowe, pieczarki (polne i zagajniki), gołąbki, kurki, mokrukha, podgruzdki (czarno-białe), jeże żółte, grzyby letnie, grzyby krzesiwowe (nazywane są również owcami), parasole (różnobarwne i białe). Latem warunkowo są też grzyby jadalne. Na przykład grzyby mleczne: pieprzowy, gorzki (lub gorzki), czarny (lub czarnuszka), czerwony (lub różyczka); dąb lub podduboviki (siniaki), filc (lub skrzypce), koza (grzyby krowie), chrząszcze gnojowe, valui, ivisheni (lub podvishnymi), niektóre pajęczyny, liście tartaczne i mówcy.
Do niejadalnych letnich grzybów zaliczamy: liście piły kielichowej oraz grzyby żółciowe i pieprzowe. W gorącym sezonie jest dużo trujących grzybów. Są to muchomory i grzyby szatańskie, czerwone pieczarki i lepioty (łuskowate, trujące, ząbkowane, kasztanowe, grzebieniowe, szorstkie), blady muchomor i włókniste (ziemiste i włókniste), galery i mówiące (woskowate i białawe) oraz chude świnie (świnie) ( kilka pajęczyn.