Rhizopogon żółtawy (Rhizopogon luteolus) zdjęcie i opis

Rhizopogon żółtawy (Rhizopogon obtectus)

Systematyka:
  • Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae
  • Zamówienie: Boletales
  • Rodzina: Rhizopogonaceae (Rhizopogonaceae)
  • Rodzaj: Rhizopogon (Rizopogon)
  • Gatunek: Rhizopogon luteolus (Rhizopogon żółtawy)

Synonimy:

  • Żółtawa roślina korzeniowa
  • Rhizopogon luteolus

Rizopogon żółtawy

Rhizopogon żółtawy lub żółtawy Kornevets należy do grzybów saprofitycznych, należy do rodziny płaszczy przeciwdeszczowych. To doskonały „konspirator”, bo trudno go zauważyć - prawie cały owocnik znajduje się pod ziemią i można go zobaczyć jedynie nieco ponad powierzchnią.

Zdarzały się przypadki, gdy różni oszuści próbowali przedstawiać tego grzyba jako białą truflę.

Ciało owocu jest bulwiaste, podziemne, zewnętrznie podobne do młodych ziemniaków, o średnicy od 1 do 5 centymetrów. Jego powierzchnia jest sucha, u dojrzałych osobników skórka pęknięta, ma kolor od żółto-brązowego do brązowego (u starych grzybów); pokryty od góry rozgałęzionymi brązowo-czarnymi nitkami grzybni. Skórka ma specyficzny zapach czosnku, ale można ją dobrze usunąć pod strumieniem wody o zwiększonym tarciu. Miąższ jest gęsty, gęsty, mięsisty, początkowo biały z oliwkowym odcieniem, później brązowozielony, u dojrzałych osobników prawie czarny, bez wyraźnego smaku i aromatu. Zarodniki są gładkie, błyszczące, prawie bezbarwne, elipsoidalne z lekką asymetrią, 7-8 X 2-3 mikrony.

Rośnie od początku lipca do końca września na glebach piaszczystych i subpiaskowych (np. Na ścieżkach) w lasach sosnowych. Masywnie owocuje pod koniec ciepłego sezonu. Grzyb jest mało znany większości grzybiarzy. Rośnie na glebach bogatych w azot. Preferuje lasy sosnowe.

Żółtawy korzeń można pomylić z wątpliwym melanogasterem (Melanogaster ambiguus), chociaż nie jest on powszechny w naszych lasach. Żółtawy rizopogon jest podobny do różowawego rizopogonu (czerwonej trufli), od którego różni się kolorem skóry, a miąższ drugiego szybko zmienia kolor na czerwony podczas interakcji z powietrzem, co uzasadnia jego nazwę.

Walory smakowe:

Rhizopogon żółtawy należy do kategorii grzybów jadalnych, ale nie jest spożywany ze względu na niski smak.

Mało znany grzyb, ale jadalny. Chociaż nie ma wysokiego smaku. Eksperci zalecają spożywanie smażonych wyłącznie młodych okazów Rhizopogon, których miąższ ma przyjemny kremowy kolor. Grzyby z zaciemnionym miąższem nie są używane do jedzenia. Można go gotować, ale zwykle je się go po usmażeniu, wtedy smakuje jak płaszcz przeciwdeszczowy. Konieczne jest suszenie tego grzyba w wysokich temperaturach, ponieważ grzyb ten ma tendencję do kiełkowania z długą stagnacją.