Polowanie na grzyby

Polowanie na grzyby - zasady ogólne

Boletus edulis - Biały grzyb

Zbieranie grzybów to popularne zajęcie lub hobby na świeżym powietrzu, znane jako ciche polowanie na grzyby. Zbieranie grzybów może być również działalnością handlową - do sprzedaży na rynku lub dostawy do punktów skupu.

Grzybobranie jest powszechne na całym świecie, zwłaszcza w krajach Europy Wschodniej i Północnej, krajach bałtyckich, basenie Morza Śródziemnego i Ameryce Północnej. Są kraje, w których zasady i ograniczenia dotyczące zbierania grzybów są jasno określone.

Wyposażenie łowcy grzybów zazwyczaj obejmuje:

  • Ostry, mały nóż. W sprzedaży są noże dla grzybiarzy.
  • Kosz wiklinowy. Wygodne jest, jeśli kosz jest przymocowany do paska, dzięki czemu ręce pozostają wolne.
  • Wysokie kalosze.
  • Kompas.
  • Wygodna odzież na teren i na pogodę. Szczególną uwagę przywiązuje się do butów.

Najlepiej zbierać grzyby w wiklinowym lub plastikowym koszu z wieloma otworami: będą wentylować i nie zgniatają. Nigdy nie używaj plastikowych toreb, w przeciwnym razie po powrocie do domu zauważysz, że przyniosłeś bezkształtną lepką masę.

Aby zapewnić bezpieczeństwo spożywania, należy umieć odróżnić grzyby jadalne od trujących.

Środki ostrożności podczas zbierania i używania grzybów

Najczęściej zatrucie występuje w przypadku grzybów trujących, które mają zewnętrzne podobieństwo do jadalnych i przypadkowo wpadają z nimi do kosza grzybiarza. Aby uniknąć takiego błędu, który może stać się śmiertelny, konieczne jest dokładne zbadanie ogólnych objawów wszystkich grzybów i poznanie charakterystycznych różnic między gatunkami trującymi.

Zbieraj tylko te rodzaje grzybów, które znasz. Nie należy spożywać nieznanych lub budzących wątpliwości owocników. Należy pamiętać, że niektóre okazy mogą nie mieć charakterystycznych cech, np. Białe płatki na czapce muchomora można zmyć ulewnym deszczem, czapka bladego muchomora odcięta na samej górze nie pozwala dostrzec pierścienia.

Dla dzieci wiele grzybów jest znacznie bardziej niebezpiecznych niż dla dorosłych, dlatego stosowanie nawet grzybów jadalnych przez dzieci powinno być ograniczone.

Grzyby, jako akumulatory substancji toksycznych (metale ciężkie, pestycydy, radionuklidy), mogą być niebezpieczne.

Przyczyny zatrucia grzybami

  • Toksyczność samych grzybów spowodowana obecnością toksyn (lub mykotoksyn). Długotrwałe przechowywanie zebranych świeżych grzybów bez ich przetwarzania kulinarnego lub długotrwałe przechowywanie już przetworzonych grzybów
  • Uszkodzenie grzybów przez szkodniki, w szczególności muchy grzybowe
  • Wspólne spożywanie niektórych rodzajów grzybów (np. Chrząszczy gnojowych) z alkoholem
  • Nagromadzenie substancji szkodliwych dla organizmu (metale ciężkie itp.) Podczas wzrostu grzyba w owocnikach, gdy rosną w pobliżu dróg i przedsiębiorstw
  • Częste spożywanie grzybów z rodziny Morel
  • Nadużywanie grzybów, nawet z pierwszej kategorii, jest szkodliwe dla organizmu, ponieważ grzyby są niestrawnym pokarmem, a przy dużej ilości częściowo strawionej masy w przewodzie pokarmowym może dojść do odurzenia organizmu.

Pierwsza pomoc

W przypadku ciężkiego zatrucia grzybami wezwać pogotowie ratunkowe. Przed przybyciem lekarza pacjent kładzie się do łóżka, wykonuje się płukanie żołądka: podaje dużo napoju (4-5 szklanek przegotowanej wody o temperaturze pokojowej, pije małymi łykami) lub jasnoróżowego roztworu nadmanganianu potasu i wywołuje wymioty naciskając gładki przedmiot na nasad języka. Aby usunąć truciznę z jelit, natychmiast po umyciu żołądka podaje się środek przeczyszczający i podaje się lewatywę.

Aby wyjaśnić diagnozę, zachowaj wszystkie grzyby, które nie zostały zjedzone.

Leczenie zatrucia grzybami zależy od ich rodzaju. Zatruciu muchomorkiem towarzyszą wymioty i odwodnienie; po płukaniu żołądka wykonuje się transfuzję krwi wymiennej, hemodializę, glukozę z insuliną dożylnie, w przypadku niewydolności oddechowej - atropinę podskórnie.