Russula yellow russula (Russula claroflava) Zdjęcie i opis

Żółta Russula (Russula claroflava)

Systematyka:
  • Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Incertae sedis (nieokreślona)
  • Zamówienie: Russulales
  • Rodzina: Russulaceae (Russula)
  • Rodzaj: Russula (Russula)
  • Gatunek: Russula claroflava (Yellow russula)

Inna nazwa:

Russula jasnożółty

Russula żółty

Żółta gołąbka jest natychmiast zauważalna dzięki intensywnie żółtej czapce, która jest półkulista, potem prawie płaska, a na końcu lejkowata, o średnicy 5-10 cm, gładka, sucha, z gładką krawędzią i złuszczającą się wzdłuż krawędzi skórki. Krawędź jest początkowo mniej lub bardziej owinięta, następnie gładka, matowa. Skórka jest błyszcząca, lepka, ponad połowę nasadki można zdjąć. Płytki są białe, następnie bladożółte, z uszkodzeniami i starzeniem stają się szare.

Noga zawsze biała (nigdy czerwonawa), równa, cylindryczna, szarawa u nasady, gęsta.

Miąższ jest mocny, biały, zwykle w powietrzu szary, o słabym zapachu słodkawym lub kwiatowym, o smaku słodkawym lub lekko ostrym, biały, w przerwie szarzeje i ostatecznie czernieje, nie jest ostry ani słaby w młodości.

Proszek zarodników w kolorze ochry. Zarodniki 8,5-10 × 7,5-8 µm, jajowate, kolczaste, o dobrze rozwiniętej siatce. Pileocystydy są nieobecne.

Grzyb charakteryzuje się czysto żółtym kolorem, nieostrym, szarzącym miąższem i żółtawymi zarodnikami.

Siedlisko: od połowy lipca do końca września w wilgotnych liściastych (z brzozą), w lasach sosnowo-brzozowych, na obrzeżach bagien, w mchach i jagodach, pojedynczo iw małych grupach, nierzadko spotykane częściej w północnych rejonach strefy leśnej.

Występuje często, ale nie obficie, w wilgotnych brzozowych, sosnowo-brzozowych lasach, na obrzeżach torfowisk od lipca do października.

Grzyb jest jadalny, zaliczany do trzeciej kategorii. Możesz użyć go świeżo solonego.

Żółta Russula - jadalna, ma przyjemny smak, ale mniej ceniona niż inne Russula, w szczególności ochra Russula. Dobre grzyby jadalne (3 kategorie), używane świeże (gotowane przez około 10-15 minut) i solone. Po ugotowaniu miazga ciemnieje. Lepiej jest zbierać młode grzyby z twardym miąższem.

Podobne gatunki

Buffy russula (Russula ochroleuca) preferuje miejsca bardziej suche, rośnie zarówno pod drzewami liściastymi, jak i iglastymi. Ma ostry smak i lżejsze talerze. Nie szarzeje po uszkodzeniu.