Zdjęcie i opis muchomora szaro-różowego (Amanita rubescens)

Muchomor szaro-różowy (Amanita rubescens)

Systematyka:
  • Zakład: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Podobszar: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae
  • Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
  • Rodzina: Amanitaceae (Amanitaceae)
  • Rodzaj: Amanita (Amanita)
  • Gatunek: Amanita rubescens (Amanita szaro-różowy)
    Inne nazwy grzyba:
  • Amanita różowy
  • Amanita muscaria
  • Perła Amanita

Inne nazwy:

  • Amanita różowy

  • Amanita muscaria

  • Perła Amanita

Amanita szaro-różowyAmanita muscaria tworzy mikoryzę z drzewami liściastymi i iglastymi, zwłaszcza z brzozą i sosną. Rośnie na wszelkiego rodzaju glebach, w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Amanita muscaria owocuje pojedynczo lub w małych grupach. Sezon trwa od wiosny do późnej jesieni, najczęściej od lipca do października.

Kapelusz ma 6–20 cm, zwykle nie więcej niż 15 cm Początkowo półkulisty lub jajowaty , następnie wypukły , u starych grzybów płasko rozłożony , bez widocznego guzka. Skórka jest najczęściej szaro-różowa lub czerwono-brązowa, do mięsno-czerwonej, błyszcząca, lekko lepka.

Miąższ jest biały , mięsisty lub cienko mięsisty , o słabym smaku, bez szczególnego zapachu. Uszkodzony zmienia się stopniowo w jasnoróżowy, a następnie w charakterystyczny intensywny winoróżowy kolor.

Noga ma wymiary 3-10 × 1,5-3 cm (czasami do 20 cm wysokości), jest cylindryczna, początkowo solidna, potem staje się pusta. Kolor - biały lub różowawy, powierzchnia nierówna. U podstawy ma bulwiaste zgrubienie, które nawet u młodych grzybów jest często uszkadzane przez owady, a jego miazga jest penetrowana kolorowymi pasażami.

Talerze są białe, bardzo częste, szerokie, bezpłatne. Po dotknięciu stają się czerwone, podobnie jak miąższ czapki i nóg.

Resztki narzuty. Pierścień jest szeroki, przezroczysty, zwisający, najpierw biały, potem zmienia kolor na różowy. Posiada dobrze widoczne rowki na górnej powierzchni. Volvo jest słabo wyrażone, w postaci jednego lub dwóch pierścieni na bulwiastej podstawie łodygi. Płatki na czapce są brodawkowate lub w postaci małych, cienkich skrawków, od białego do brązowawego lub brudnego różu. Proszek zarodników jest białawy. Zarodniki 8,5 × 6,5 μm, elipsoidalne.

Amanita szaro-różowy - warunkowo jadalny grzyb, doświadczeni grzybiarze uważają go za bardzo dobry w smaku i uwielbiają go, ponieważ pojawia się na początku lata. Świeże, nie nadające się do jedzenia, zwykle smażone po ugotowaniu. Surowy grzyb zawiera nieodporne na ciepło substancje toksyczne; przed gotowaniem zaleca się go dobrze zagotować i spuścić wodę.

Film o grzybie Amanita szaro-różowym: